Monday, December 12, 2011

துணையும் துணைவனும்

என்றைக்கோ எதன் பொருட்டோ
சந்தித்தோம்
இறுதி வரை துணை
நீ என்றாயிற்று
சுற்றம் சூழ்ந்திருந்த போதும்
உன்னையே நாடும் ஏக்கம்
இன்பத்திலும் துன்பத்திலும்
வெற்றியிலும் தோல்வியிலும்
ஏற்றத்திலும் தாழ்விலும்
உன்னோடு நான்
முப்பொழுதும் துணையாய் நீ
எப்பொழுதும் துணைவனாய் நீ
உன்னை பிரியும் காலமும்
வருமோ என் தனிமையே?

3 comments:

Fredjeev said...

Nice poetry... what inspires you to write them? do let me know. Tamil is so refreshing...
fredjeev@gmail.com

Jenz said...

Love for the language :)

Fredjeev said...

Thats great...
The language and your love for poetry shows a hidden rage and controlled anger.
Passion is often the best when driven by roots I suppose...
All the best...