பசலை நோய்

பசலை நோயில் மரங்கள் 
இலையுதிர் காலம்!

முதிர்க்கன்னி

காதல், கல்யாணம், குடும்பம் 
அவள் கனவாய் !
முதிர்க்கன்னி அவள் !

வாழ்க்கை

வழுக்கு மரம் ஏறியதில்லை என்றேன் 
சிரித்தது வாழ்க்கை 
என்னைப் பார்த்து 

சுத்தம்

சாக்கடை அள்ளுபவனின்  நாசியை 
சுத்தம் செய்தது 
மீன் குழம்பு வாசம்

பிரசவ வலி

காசு இல்லா நாட்கள் 
அண்டிப் பிழைத்த உணவு உருவாக்கியது 
தொண்டைக்குள் பிரசவ வலி

நிர்வாணம்

இலை உதிர்ந்த மரங்கள் நிர்வாணமாய்
மேலாடைப் போர்த்தியது 
வெள்ளை பனிக்கட்டிகள் 

போதிமரங்கள்

வாழ்க்கையின் இரைச்சலிலிருந்து 
அவ்வப்போது விடுவிக்கும் 
தற்காலிக போதிமரங்களாய் - டீக்கடைகள்!

புதிது

பண்டிகைக்குக் கூட புதிது வாங்காத 
அம்மாவும் அப்பாவும்
புதுத்துணிப் போட்டிருந்தனர் - ஈமச்சடங்கில்

டீக்கடைகள்

மயானத்திலும்  ஜாதிமத பிரிவினைகள்!
அவற்றை சுயேச்சையாக வென்று கொண்டிருக்கின்றன 
சாலையோர டீக்கடைகள்!

அதிகபட்ச ஆசை

தனக்கென ஒரு அறை
அவளின் அதிகபட்ச ஆசை 
வாய்விட்டு அழுவதற்கு

நினைவுகள்

பிரிவின் காயங்கள் 
அதை இதமாய் வருடும் 
மயிற்பீலியாய் நினைவுகள்